Ελλάδα: η χώρα των 5.752 φυτών

Η Ελλάδα είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης, τουλάχιστον σε ότι αφορά τη βλάστηση, αποφάνθηκαν γερμανοί βοτανολόγοι, σύμφωνα με τους οποίους στη χώρα μας υπάρχουν 5.752 είδη φυτών.
Μάλιστα το ένα στα πέντε – για την ακρίβεια 1.278 είδη – δεν απαντώνται οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.
Οι γερμανοί ερευνητές σε συνεργασία με έλληνες και δανούς συναδέλφους τους μελετούσαν επί τρία χρόνια τα είδη βλάστησης της Ελλάδας στην προσπάθειά τους να πραγματοποιήσουν την πρώτη ολοκληρωμένη καταγραφή της ελληνικής χλωρίδας, καταγράφοντας με λεπτομέρειες ποιοι τύποι φυτών απαντώνται σε κάθε περιοχή.
Για παράδειγμα, η πορτοκαλί, κίτρινη ή κόκκινη τουλίπα του Ορφανίδη (Tulipa orphanidea) αναπτύσσεται μόνο στην Πελοπόννησο, σε υψόμετρα 700-1.600 μέτρων.
Το λείριο το μάρταγο (Lilium martagon) είναι ένα από τα πέντε είδη κρίνων στην Ελλάδα, ενώ απαντάται σε ορισμένες περιοχές της Αλβανίας. Επίσης, ενδημικό στη χώρα μας είναι και το ένα από τα μόλις δύο είδη φοινίκων της Ευρώπης, ο Κρητικός Φοίνικας (Phoenix theophrastii).
«Η Ελλάδα έχει βουνά ύψους σχεδόν 3.000 μέτρων, αλλά και πολλά νησιά με μακρά ιστορία απομόνωσης των εξαιρετικά ποικιλόμορφων βιοτόπων τους, καθένα από τα οποία έχει ένα πολύ διαφορετικό τοπικό κλίμα», γράφουν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους με τίτλο «Αγγειακά Φυτά της Ελλάδας» περιγράφοντας ιδιαίτερα τα νησιά του Αιγαίου ως υπαίθρια εργαστήρια της εξελικτικής διαδικασίας.

pygmi

Άγνωστοι Έλληνες: Η Ελληνική χερσόνησος του Αίμου

Ακολουθώντας τόσον καιρό το αέναο ταξίδι των Ελλήνων σε όλον τον κόσμο, παρατηρώντας τις εκφάνσεις του πολιτισμού και της παράδοσής μας στα διάφορα σημεία πάνω στον χάρτη φτάνουμε σιγά σιγά στην περιοχή των Βαλκανίων ή Ελληνική χερσόνησο του Αίμου, όπως την ονόμαζαν οι Έλληνες.
Ο Ελληνισμός ήκμασε σε μεγάλο βαθμό σε εκείνα τα μέρη, αφού συναντούσε εκεί κανείς πάνω από 90 ελληνικές αποικίες!
Η μεγάλη ακμή σημειώθηκε επί Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος θέλοντας να εξασφαλίσει τα βόρεια σύνορά του διέσχισε τον Δούναβη με αυτοσχέδιες κατασκευές. Ωστόσο, Έλληνες ζούσαν εκεί και πολύ πριν τον Μ. Αλέξανδρο. Είχαν οικοδομήσει μεγάλο αριθμό πόλεων, όπως η Διονυσόπολις, η Τύρα, η Κωστάντζα (σημ. Τόμις), η Κάλλα (σημ. Magnalia) και πλειάδα εμπορικών κέντρων.
Η οικονομική αυτή άνθηση συνεχίστηκε και επί Μ. Αλεξάνδρου αλλά άρχισε να φθίνει με την κυριαρχία των Ρωμαίων, μέχρι την άνοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, κατά την οποία τα οικονομικά πράγματα ξαναέγιναν ως είχαν.
Ειδικότερα, το 1300 σημειώνεται τρομερή άνοδος της οικονομίας με την συγκρότηση παραδουνάβιων Ηγεμονιών ενώ τον 17ο αιώνα οι Έλληνες Φαναριώτες αναλαμβάνουν την διοίκηση των Ηγεμονιών αυτών κι έτσι ανεβαίνει κατακόρυφα η ανάπτυξη –εμπορική και οικονομική- στις εν λόγω περιοχές.
Αλλά και η επαφή με το έξωθεν ελληνικό στοιχείο δεν ήταν καθόλου σπάνια, καθώς οι Επτανήσιοι πηγαινοέρχονταν πολύ συχνά, λόγω  των αγγλικών ή βενετικών διαβατηρίων που διέθεταν και μετά την διεθνοποίηση του εμπορίου ανέλαβαν θέσεις-κλειδιά.
Ας μην ξεχνάμε φυσικά και τους Κύριλλο και Μεθόδιο, που κατάφεραν να δημιουργήσουν σλαβικό αλφάβητο, πάντα κατά το ελληνικό πρότυπο.
Όταν όμως, το 1921, απορρίφθηκε η ελληνική συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Δουνάβεως, όλη αυτή η χρόνια προσπάθεια των Ελλήνων κατακερματίστηκε, όπως και το ελληνικό στοιχείο στην περιοχή γενικότερα.

Παρόλ’ αυτά υπάρχουν ακόμη και σήμερα πολλά ελληνογενή φύλα, των οποίων η καταγωγή αμφισβητείται χωρίς να υπάρχει καμία ένδειξη για το αντίθετο. Ανάμεσα σε αυτά είναι οι Σαρακατσάνοι, νομαδικό ελληνικό φύλο, που κατάγεται από το χωριό Σακαρέστη, στην Αιτωλοακαρνανία, οι Αρβανίτες της Βορείου Ηπείρου, οι Πομάκοι της Θράκης, οι Βλάχοι, κλπ.
Τους παραπάνω πληθυσμούς, λόγω του όγκου των πληροφοριών, θα τους αναλύσουμε σε επόμενα άρθρα μας.
Ας δούμε αναλυτικότερα την Ελληνική παρουσία στην περιοχή των Βαλκανίων:
Βουλγαρία: Οι βασικές Ελληνικές αποικίες στην Βουλγαρία είναι η Φιλιππούπολη, η οποία ιδρύθηκε από τον Φίλιππο, βασιλιά της Μακεδονίας, το 341π.Χ., ο Πύργος (σημ. Burgas), η Σωζόπολη, από τον Αναξίμανδρο τον Μιλήσιο, το 600π.Χ. με το όνομα Απολλωνία, η Μεσημβρία από τους Μεγαρείς το 493π.Χ., η Βάρνα, κ.α. Αυτές οι πόλεις συγκροτούσαν την Ανατολική Ρωμυλία, την χώρα των Ρωμιών, δηλαδή.
Δυστυχώς, οι Τούρκοι κατέλαβαν και αυτήν την περιοχή, διαιρώντας σε τρία μέρη: Τρανσυλβανία, Κατεχόμενο και Βασιλική Επικράτεια.

Ελληνικό θέατρο στην Φιλιππούπολη
Και στα τρία ξαναπήγαν οι Έλληνες και κυρίως οι Μακεδόνες, γι’ αυτό και η περιοχή ονομάστηκε Μακεδονία Εξωτερικού. Μερικοί από τους Έλληνες που διακρίθηκαν εκεί ήταν ο Κ. Χρηστομάνος, καθηγητής Ελληνικών της Βασίλισσας Ελισσάβετ της Αυστρίας, ο μαθηματικός Κ. Καραθεοδωρής, που δίδαξε τις Θετικές Επιστήμες στον Ein Stein, o Ρήγας Βελεστινλής ή Φεραίος, κ.α.
Σήμερα ζουν περίπου 1.000.000 περίπου Ελληνογενείς, οι οποίοι είχαν αρνηθεί την μετακίνησή τους το 1926 κατά την ανταλλαγή πληθυσμών. Πρόκειται, συγκεκριμένα, για Ανατολικορωμυλιώτες, Ελληνοβλάχους και Σαρακατσάνους, οι οποίοι, μάλιστα, είναι ντυμένοι στα μαύρα, γιατί θρηνούν για την άλωση της Πόλης.

Έλληνες που περνούν τον Δουναβη
Ρουμανία: Πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν καταγεγραμμένοι 110.000 Έλληνες, καθώς ήδη από το 1453 ζούσαν πολλοί Έλληνες εκεί, πολλοί εκ των οποίων διέθεταν και καίριες διοικητικές θέσεις. Έδραζαν, ακόμη, πολλά ελληνικά σχολεία (Βουκουρέστι, Κραϊόβα, Τεργοβίστι, κλπ), εκδίδονταν ελληνικές εφημερίδες (Έθνος, Λόγος, Ίρις, κ.α.), έως το 1899, οπότε επήλθε ρήξη στις σχέσεις Ελλάδας-Ρουμανίας, εξαιτίας του Κουτσοβλαχικού ζητήματος, που αφορούσε την κληροδότηση της περιουσίας των Ελλήνων της Ρουμανίας στο ελληνικό κράτος, μιας και δεν είχαν εκεί απογόνους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Κ. Ζαππα, ο οποίος θέλησε να δωρίσει την περιουσία του στο ελληνικό Δημόσιο και γι αυτό η Ρουμανία την κατέσχεσε ολόκληρη.
Αλλά και αργότερα η καταστροφική μανία του Στάλιν οδήγησε πολλούς Έλληνες στο να μεταναστεύσουν σε Καναδά, Αμερική και κυρίως Ελλάδα.
Σκόπια: Έντονη υπήρξε η παρουσία των Ελλήνων κυρίως στο νότιο τμήμα των Σκοπίων (Κρούσοβο, Στρώμνιτσα, Μοναστήρι, κλπ). Χαρακτηριστικό είναι το αίτημα των Ελλήνων της περιοχής να μετατρέψουν ξανά τα επίθετά τους σε ελληνικά, καθώς είχαν αναγκαστεί να τα σλαβοποιήσουν, λόγω της αδιάκοπης σφαγής των ελληνικών πληθυσμών. Ζήτησαν ακόμη να αποκτήσουν ελληνική ιθαγένεια, προκειμένου να μπορέσουν να επαναπατριστούν στα ελληνογιουκοσλαβικά σύνορα, από όπου του είχε εκτοπίσει το καθεστώς του Τίτο.
Πρόκειτα δηλαδή για Σαρακατσάνους και Ελληνοβλάχους, οι οποίοι υπολογίζονται περί το 1.000.000!
Ουκρανία: Πρώτοι αποίκησαν την περιοχή οι Μιλήσιοι και ακολούθησαν αποικίες στο Παντικαπαιο (Κερτς), στο Νυμφαίον, στην Τιρικτάτη, κλπ. Με αυτόν τον τρόπο συγκροτήθηκε και διατηρήθηκε για εννιά αιώνες το Βασίλειο του Κιμερίου Βοσπόρου, το οποίο μετετράπη στον βασικό προμηθευτή διατροφικών προϊόντων στις ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας και ολόκληρων των Βαλκανίων.
Σημαντική Ελληνική πόλη συνιστά η Μαριούπολη που οικήθηκε το 1780 από Έλληνες μετανάστες και πρόσφυγες. Σήμερα υπάρχουν 29 χωριά Ελλήνων, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται «Ρουμαίοι» και μιλούν την «ρουμέϊκου γλώσσα», η οποία είναι ελληνική.

H Άννα Παύλοβα καθηγήτρια φιλόλογος στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Ανθρωπιστικών Σπουδών της Μαριούπολης, στο τεύχος 68 του ΟΔΕΓ, αναφέρεται στην σύγχρονη κατάσταση και λειτουργικότητα των διαλέκτων των Ελλήνων της περιοχής της Αζοφικής.
Το άξιον προσοχής είναι το γεγονός ότι προτάσσει, σαν μότο, τα λόγια του Γερμανού φιλοσόφου Εμμανουήλ Καντ: «Σʼ έναν μικρό λαό ήταν γραφτό να διαμορφώσει τις αρχές του πολιτισμού και της προόδου. Και ο λαός αυτός είναι οι Έλληνες. Εκτός από τις τυφλές δυνάμεις της φύσης, ό,τι κινείται στον κόσμο αυτόν έχει την προέλευσή του από την Ελλάδα…».
Σας αναφέραμε κάποια ενδεικτικά στοιχεία της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή των Βαλκανίων και σας καλούμε, όπως κάνουμε πάντα μέσω των άρθρων μας, σε περαιτέρω αναζήτηση και έρευνα, προκειμένου να ανακαλύψετε ακόμη περισσότερα…
ΠΥΓΜΗ.g

«Η ασπίδα του Αχιλλέα» στην ομηρική Ιλιάδα

H «ασπίδα του Αχιλλέα» είναι η ασπίδα που χρησιμοποίησε ο Αχιλλέας για να πολεμήσει τον Έκτορα. Ο Όμηρος αφιερώνει στην ασπίδα του Αχιλλέα τουλάχιστον 134 στίχους στην Ιλιάδα, το απόσπασμα της οποίας είχαν ονομάσει οι αρχαίοι «οπλοποιία».
Στο έπος, ο Αχιλλέας έχει χάσει την πανοπλία του, μετά το δανεισμό της στον σύντροφό του, τον Πάτροκλο. Ο Πάτροκλος έχει σκοτωθεί στη μάχη από τον Έκτορα ο οποίος πήρε τα όπλα του ως λάφυρα. Η μητέρα του Αχιλλέα, η Θέτις ζητάει από το θεό Ήφαιστο να σφυρηλατήσει μια καινούργια πανοπλία για τον γιο της.
O Αχιλλέας, γιος του Πηλέα και της Νηρηίδας Θέτιδας, ήταν ο πιο ικανός και άξιος πολεμιστής από τους Αχαιούς ήρωες. Η προσπάθεια της μητέρας του να τον κρατήσει μακριά από τον πόλεμο, στέλνοντάς τον στη Σκύρο, αποδείχτηκε άκαρπη.
Αν και δεν είχε δεσμευτεί με όρκο, ο Αχιλλέας αποφασίζει να ακολουθήσει τους Αχαιούς στον πόλεμο, έχοντας επίγνωση των ικανοτήτων του, του ιδιαίτερου ρόλου που θα παίξει ο ίδιος στη διεξαγωγή του πολέμου, καθώς και του γεγονότος ότι, εξαιτίας της απόφασης αυτής, θα βρει κατά πάσα πιθανότητα πρόωρο θάνατο.
Για την κατασκευή της ασπίδας του Αχιλλέα επιστράτευσαν και ο Ήφαιστος και ο Όμηρος όλη τους την τέχνη. Η ασπίδα του Αχιλλέα είναι ένας ύμνος στην τεχνολογία, μια ποιητική παρουσίαση του πλέον περίφημου σε τέχνη έργου της ομηρικής εποχής.

H περιγραφή του έργου:
Και φτιάχνει πρώτα μια τρανή και στιβαρή ασπίδα παντού στολίζοντάς τη. Και βάζει γύρω της λαμπρό τρίφυλλο μεταλλικό στεφάνι, όπου δένει το λουρί το ασημένιο. Πέντε μετάλλου στρώματα έχει η ασπίδα. Σκαλίζει πάνω της πολλά στολίδια, με τη σοφή των δυο χεριών του τέχνη.
Στη μια μέρα φτιάχνει τη γη, τον ουρανό στην άλλη, αλλού τη θάλασσα και τον ακούραστο ήλιο και τη σελήνη ολόγεμη. Σ’ άλλη μεριά τα ζώδια όλα φτιάχνει, τα άστρα που στεφανώνουν τον ουρανό. Τις Πλειάδες και τις Υάδες και το δυνατό Ωρίωνα παραφυλάει και μόνο αυτή μες στα νερά του Ωκεανού δε λούζεται.
Φτιάχνει και δυο όμορφες πόλεις θνητών ανθρώπων. Στη μια γάμοι γίνονται, συμπόσια μεγάλα, νύφες προβάλλουν από τα σπίτια τους και οι λαμπαδηφόροι από την πόλη περνούν κι αντιλαλούν τραγούδια, γαμήλια, πολλά. Νέοι χορευτές στριφογυρνούν κι ανάμεσα τους κιθάρες και αυλοί παίζουν.
Οι γυναίκες μπροστά στην πόρτα στέκονται και θαυμάζουν. Κόσμος συρρέει στην αγορά, όπου καβγάς θεριεύει. Δυο άντρες εκεί μαλώνουνε για την εξαγορά ενός άντρα σκοτωμένου.
Ο ένας λέει πως τα έχει όλα ξεπληρώσει και βεβαιώνει το λαό ενώ ο άλλος ισχυρίζεται πως τίποτα δεν πήρε. Και οι δυο τέλος θέλουν στο δικαστή να πάνε, απόφαση να βγάλει.
Οι άνθρωποι γύρω και τους δυο τους επιδοκιμάζουν και τους υποστηρίζουν. Οι κήρυκες τον κόσμο συγκρατούσαν και οι γέροντες κάθονται πάνω σε λαξεμένους λίθους, μέσα στον κύκλο τον ιερό, στα χέρια τους κρατώντας τα ραβδιά των μεγαλόφωνων κηρύκων.

goodstory.gr

Τουρκικά σαπούνια σε Ελληνικά στρατόπεδα

Χρυσές δουλειές για την τουρκική εταιρεία που φτιάχνει τα σαπούνια Damla...
Την αποκάλυψη πως ο Ελληνικός Στρατός στη Θράκη προμηθεύεται σαπούνια Τουρκίας, μάρκας Damla με έδρα το Αϊδίνιο, ενώ μέχρι πρότινος αγόραζε σαπούνια από Ελληνική επιχείρηση, κάνει η εφημερίδα ''Ζαγάλισα''.
«Ποια είναι τα μηνύματα που περνάνε τέτοιου είδους ατυχείς κινήσεις στο στράτευμα ή στους μουσουλμάνους στρατιώτες;» διερωτάται η εφημερίδα σε κεντρικό της άρθρο, τονίζοντας πως «δεν μπορούμε να φανταστούμε πως είναι δυνατόν ο ελληνικός στρατός να στηρίζει την οικονομία του Αϊδινίου και να μην θέλει να στηρίξει την τοπική ελληνική οικονομία.
Θέλουμε να πιστεύουμε πως τέτοιου είδους λάθη έχουν γίνει εκ παραδρομής και ότι θα διορθωθούν σύντομα» καταλήγει το άρθρο.
 ΠΗΓΗ ΝΕWSIT 

Δείτε σε πραγματικό χρόνο πόσοι γεννιούνται, πόσοι πεθαίνουν.

Μια απίστευτη εφαρμογή του Μπραντ Λύον δίνει τη δυνατότητα σε όλους να βλέπουν σε πραγματικό χρόνο πόσοι γεννιούνται και πόσοι πεθαίνουν ανά δευτερόλεπτο στον κόσμο....
Η εφαρμογή που ανοίγει σε Ghrome browser δείχνει στη μια στήλη τις γεννήσεις σημειώνοντας την ώρα και τον τόπο και στην δεξιά στήλη τους θανάτους δίνοντας τα αντίστοιχα στοιχεία.
Παράλληλα, εμφανίζεται και το αντίστοιχο σημαδάκι στο χάρτη που βρίσκεται πάνω από τις δύο αυτές στήλες.
Για να μεταφερθείτε στην εφαρμογή πατήστε EΔΩ.