Επιτάφιος του Σείκιλου: Ακούστε το αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι

Ύψιστη η θέση της μουσικής στην αρχαία ελληνική κοινωνία
Ο Σείκιλος έζησε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας κατά το 200 π.Χ.
Είναι γνωστός για το αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι, του οποίου σώζονται πλήρως και οι στίχοι και η μουσική.

Η μουσική στήλη
Ο Σείκιλος έγραψε το τραγούδι του μετά το 200 π.Χ. σε επιτύμβια κυλινδρική στήλη που έχει ύψος 40 εκατοστά και περιέχει στην κοινή ελληνική της ελληνιστικής εποχής ένα επίγραμμα δώδεκα λέξεων και ένα μέλος (τραγούδι) δεκαεφτά λέξεων μαζί με τη μουσική του.
Στην κορυφή της στήλης, το επίγραμμα αναφέρει τον άνθρωπο που το έγραψε, καθώς και το σκοπό για τον οποίο το έγραψε:

ΕΙΚΩΝ Η ΛΙΘΟΣ ΕΙΜΙ. ΤΙΘΗΣΙ ΜΕ ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΝΘΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΣΗΜΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΝ

(Εγώ η πέτρα είμαι μια εικόνα. Με έβαλε εδώ ο Σείκιλος ως διαχρονικό σήμα αθάνατης μνήμης).

Στη μέση υπάρχουν οι στίχοι του τραγουδιού μαζί με τα σύμβολα της μελωδίας, η οποία είναι του λεγόμενου φρυγικού τύπου:

ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ, ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥ ΛΥΠΟΥ. ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ, ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ

(Όσο ζεις λάμψε, καθόλου μη λυπάσαι. Για λίγο διαρκεί η ζωή, ο χρόνος καθορίζει το τέλος).

Ο «επιτάφιος» του Σείκιλου, σε αρχαιοελληνική μουσική σημειογραφία.
Στο κάτω μέρος της στήλης αναγράφεται η αφιέρωση ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΥΤΕΡΠΗΙ (Ο Σείκιλος στην Ευτέρπη), αλλά δεν γίνεται κατανοητό εάν πρόκειται για τη σύζυγο, την ερωμένη, τη φίλη, την αδελφή ή την κόρη του, ή και απλώς την Μούσα της μουσικής.
Το μήνυμα αυτό αντιστοιχεί στο επικούρειο απόφθεγμα «όσο ζούμε πρέπει να χαιρόμαστε όπως οι θεοί» γιατί ο θάνατος είναι το τέλος και δεν υπάρχει συνέχεια. Εμφανώς επικούρεια είναι όλα τα αναφερόμενα συστατικά του μέλους: η ηδονή της ζωής, η αταραξία, καθώς και το τελικό όριο της ζωής, ο θάνατος.
Η επιτύμβια στήλη ανακαλύφθηκε το 1883 στην τουρκική πόλη Αϊδίνιο, όπως είναι το σύγχρονο όνομα των αρχαίων Τραλλέων.
Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922 η στήλη χάθηκε και πολλά χρόνια αργότερα ξαναβρέθηκε σε έναν κήπο τουρκικού σπιτιού.

Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού είχε κόψει τη βάση της στήλης για να την χρησιμοποιήσει ως βάζο για λουλούδια. Σήμερα φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας στην Κοπεγχάγη. Πιστά αντίγραφά του υπάρχουν σε διάφορα μουσεία.

Ποιο είναι το τελευταίο όνομα της Ελληνικής Μυθολογίας;

Ποιο είναι το τελευταίο όνομα της Ελληνικής Μυθολογίας;
Εδώ κυριολεκτούμε!.. Αλήθεια, μέσα στα τόσα και τόσα (δεκάδες, εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες) ονόματα που υπάρχουν μέσα στην Ελληνική Μυθολογία θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι τελευταίο στη σειρά έρχεται ο Ώτος;
Ας θυμηθούμε ότι η Ιφιμέδεια, που είχε ερωτευτεί τον Ποσειδώνα, συνήθιζε να περπατάει στην ακροθαλασσιά και να παίρνει με τα χέρια της κύματα και να τα ρίχνει στο στήθος της. Στο τέ­λος ο Ποσειδώνας υποχώρησε στον ερωτά της και της χάρισε δυο γιους, τον Ώτο και τον Εφιάλτη, οι οποίοι ήταν Γίγαντες!.. Διαβάστε το κείμενο!..
Είναι γεγονός ότι στις διάφορες Ελληνικές εγκυκλοπαίδειες ή στα διάφορα εγκυκλοπαιδικά λεξικά, αν αναζητήσουμε το λήμμα «Αλωάδες» θα διαβάσουμε για τον Ώτο τα εξής:

Αλωάδες (Άλωάδαι, ων). Το όνομα Αλωάδες δίνεται στους γιους που ο Ποσειδώνας απέκτησε από την Ιφιμέδεια, την κόρη του Τριόπα. Η Ιφιμέδεια ήταν παντρεμένη με τον Αλωέα, που ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Κανάκης από το γένος του Δευκαλίωνα. Η Ιφιμέδεια, που είχε ερωτευτεί τον Ποσειδώνα, συνήθιζε να περπατάει στην ακροθαλασσιά και να παίρνει με τα χέρια της κύματα και να τα ρίχνει στο στήθος της.
Στο τέ­λος ο Ποσειδώνας υποχώρησε στον ερωτά της Ιφιμέδειας και της χάρισε δυο γιους, τον Ώτο και τον Εφιάλτη, οι οποίοι ήταν Γίγαντες. Κάθε χρόνο τα δυο παιδιά μεγάλωναν έναν πήχυ σε πλάτος και μια οργιά σε ύψος. Όταν έγιναν εννιά χρο­νών - είχαν πλάτος εννιά πήχεις (τέσσερα μέτρα περίπου) και ύψος εννιά οργιές (δεκαεπτά μέ­τρα) - αποφάσισαν να πολεμήσουν με τους θε­ούς.
Γι' αυτό έβαλαν την Όσσα επάνω στον Όλυμπο και το Πήλιο (πρώτη εικόνα) επάνω στα δυο αυτά βουνά απειλώντας να φτάσουν ως τον ουρανό. Έπειτα είπαν πως θα γέμιζαν τη θάλασσα με βουνά, για να την αποξηράνουν και πως θα έβαζαν τη θά­λασσα εκεί που ως τότε ήταν στεριά. Τέλος εξο­μολογήθηκαν τον ερωτά τους στις θεές- ο Εφιάλτης ήταν ερωτευμένος με την Ήρα, ο Ώτος με την Άρτεμη.
Εξοργισμένοι εναντίον του Άρη, ο οποίος είχε προκαλέσει το θάνατο του Άδωνη στο κυνήγι, φυλάκισαν το θεό μέσα σε ένα χάλκινο βάζο, αφού πιο πριν τον είχαν αλυ­σοδέσει. Τον άφησαν έτσι δεκατρείς μήνες, ως την ώρα που ο Ερμής κατάφερε επιτέλους να τον απελευθερώσει σε κατάσταση έσχατης εξά­ντλησης. Όλα αυτά τα αφύσικα κατορθώματα είχαν ως αποτέλεσμα να επισύρουν την τιμωρία των θεών επάνω στους δύο αδελφούς.
Άλλοτε διηγούνταν πως ο Δίας τους κεραυνοβόλησε και άλλοτε πως η Άρτεμη μεταμορφώθηκε σε ελάφι και μια μέρα, καθώς κυνηγούσαν στη Νάξο, ρί­χτηκε ανάμεσα τους. Μέσα στη βία τους να χτυ­πήσουν το ελάφι σκότωσαν ο ένας τον άλλον (δεύτερη εικόνα). Στον Άδη η τιμωρία τους εξακολούθησε. Τους έδεσαν με φίδια επάνω σε ένα στύλο, όπου ερχό­ταν να τους βασανίζει μια κουκουβάγια, που έκραζε αδιάκοπα.
Τους αποδίδουν την ίδρυση διάφορων πόλε­ων, του Αλωίου στη Θράκη, της Άσκρας στον Ελικώνα, όπου αυτοί καθιέρωσαν λατρεία στις Μούσες. Η παρουσία τους στη Νάξο την εποχή του θανάτου τους εξηγείται από μια αποστολή, η οποία τους είχε ανατεθεί από το θετό τους πα­τέρα, τον Αλωέα, και που σκοπό είχε την αναζή­τηση της μητέρας τους και της αδελφής τους Παγκράτιδας, που είχαν αρπάξει ο Σκέλλις και ο Κασσαμενός.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:
Απολλόδ., Βιβλ. 1, 7, 4. Υγίν., Fab. 28. Σέρβ., Σχόλ. στον Βιργ., Αιν. 6, 582. Όμ., Ε 385 κ.ε. και Σχόλ. / λ 305 κ.ε. Πρβ. Α. Η. Krappe, στο 5/. Mat. St. Rel. 12., Βικιπαίδεια, Διάφορα εγκυκλοπαιδικά λεξικά.

Πηγή

Ο Ψηφιδωτός Χάρτης της Μάνταμπα - Ο παλαιότερος και φυσικά γραμμένος στα Ελληνικά

Η Μάνταμπα είναι περισσότερο γνωστή για τα ιστορικής σημασίας βυζαντινά μωσαϊκά της εποχής. Είναι ο ψηφιδωτός χάρτης στην εκκλησία του 19ου αιώνα, Ελληνική Ορθόδοξη του Αγίου Γεωργίου. 

Το ψηφιδωτό που ήρθε στο φως το 1864, ήταν κάποτε ένας σαφής χάρτης με 157 λεζάντες (στα Ελληνικά), όλων των μεγάλων βιβλικών τόπων από το Λίβανο προς την Αίγυπτο. Το ψηφιδωτό κατασκευάστηκε το 560μ.Χ. και περιείχε πάνω από 2 εκατομμύρια τεμάχια, μόνο το 1/3 του συνόλου τώρα διατηρείται.

Η Madaba, مادبا, είναι μια πόλη πρωτεύουσα της Ιορδανίας, η οποία έχει πληθυσμό περίπου 60,000. είναι η πέμπτη πλέον πυκνοκατοικημένη πόλη στην Ιορδανία. Είναι περισσότερο γνωστή για τη Βυζαντινή και τα Ουμαγιάδων ψηφιδωτά της, ιδίως με τον ψηφιδωτό χάρτη βυζαντινής εποχής- της Παλαιστίνης και του δέλτα του Νείλου. Το Μάνταμπα βρίσκεται 30 μίλια νότια-δυτικά της πρωτεύουσας Αμμάν.

Ο Χάρτης Madaba είναι ο παλαιότερος σωζόμενος χάρτης των Αγίων Τόπων και χρονολογείται στα μέσα του 6ου μ.Χ. αιώνα. Ανακαλύφθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, κατά τη διάρκεια μιας ανασκαφής και την ανασυγκρότηση του ψηφιδωτού δαπέδου στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Madaba της Ιορδανίας. 
Το μωσαϊκό είναι ένας λεπτομερής χάρτης της Ιερουσαλήμ, όπως φάνηκε στο ύψος της βυζαντινής περιόδου. Ο χάρτης απεικονίζει την δομή διάσημης Παλιάς Πόλης, όπως την Πύλη της Δαμασκού, Πύλη Αγίου Στήβεν, τη Χρυσή Πύλη, την πύλη που οδηγεί στο όρος Σιών, η Ακρόπολη (Πύργος του Δαβίδ), η Εκκλησία του Παναγίου Τάφου, και η Cardo Maximus.

Τα πρώτα ψηφιδωτά βρέθηκαν, εντελώς κατά τύχη, κατά τη διάρκεια της οικοδόμησης των νέων μόνιμων κατοικιών με τετράγωνες πέτρες από τα παλιά μνημεία. Οι νέοι κάτοικοι της Madaba, έχοντας επίγνωση της σημασίας των ψηφιδωτών από τους ιερείς, φρόντισαν και διατηρούνται όλα τα ψηφιδωτά που ήρθαν στο φως.

Ο ψηφιδωτός χάρτης της Μάνταμπα ανακαλύφθηκε το 1896. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν ένα χρόνο αργότερα. Η ανακάλυψη αυτή επέστησε στην πόλη την προσοχή των επιστημόνων σε όλο τον κόσμο.
Επίσης, επηρέασε θετικά τους κατοίκους οι οποίοι μοιράστηκαν το πάθος του Φ. Giuseppe Manfredi για τις προσπάθειες του οποίου οφείλουμε την ανακάλυψη των περισσοτέρων από τα ψηφιδωτά στην πόλη. Η Μάνταμπα έγινε η "Πόλη των Ψηφιδωτών» στην Ιορδανία.

Ο ψηφιδωτός χάρτης Madaba είναι ένας χάρτης της περιοχής, που χρονολογείται από τον έκτο αιώνα μ.Χ., και φυλάσσεται στο πάτωμα της Ελληνικής Ορθόδοξης εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Με δύο εκατομμύρια τεμάχια από χρωματιστές πέτρες, ο χάρτης απεικονίζει λόφους και κοιλάδες, χωριά και πόλεις στην Παλαιστίνη και το Δέλτα του Νείλου.
Το ψηφιδωτό περιλαμβάνει την παλαιότερη που σώζεται εκπροσώπηση της βυζαντινής Ιερουσαλήμ, που επισημαίνεται ως η «ιερή πόλη». Ο χάρτης παρέχει σημαντικές λεπτομέρειες, όπως μνημεία απο τον 6ο αιώνα, και τον Πανάγιο Τάφο σαφέστατα ορατό. Αυτός ο χάρτης είναι ένα κλειδί στην ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης σχετικά με τη φυσική διάταξη της Ιερουσαλήμ μετά την καταστροφή και την ανοικοδόμηση της το 70 μ.Χ..
Άλλα αριστουργήματα μωσαϊκό  βρέθηκαν στην εκκλησία της Παναγίας και των Αγίων Αποστόλων και το Αρχαιολογικό Μουσείο, που απεικονίζουν μια αφθονία λουλουδιών και φυτών, πουλιών και ψαριών, ζώα, εξωτικά ζώα, καθώς και σκηνές από την μυθολογία και τις καθημερινές επιδιώξεις του κυνηγιού, αλιείας και ιχθυοκαλλιέργειας . Εκατό άλλα ψηφιδωτά από το 5ο ως τον 7ο αιώνα βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη Μάνταμπα.




.

Ντοκουμέντο: Επιστολή-καταπέλτης του Ιωάννη Καποδίστρια εναντίον των μασονικών στοών που δρούσαν ανεξέλεγκτα στη χώρα!

EΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Αριθ. 2953
Μυστική Εγκύκλιος
Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Προς το Πανελλήνιον
Προς τους κατά το Αιγαίον Πέλαγος και την Πελοπόννησον Εκτάκτους Επιτρόπους και τους Αρχηγούς των κατά ξηράν και θάλασσαν Δυνάμεων.
Γνωρίζει η Κυβέρνησις, ότι Πολίται τινές επιμένουν πιστεύοντες και τους άλλους πείθοντες, ότι αι μυστικαί Εταιρείαι χορηγούσι μέσα σωτήρια εις την Πατρίδα, ή τουλάχιστον Αιγίδα υπό την οποίαν συνδεόμενοι μεταξύ των οι άνθρωποι δια μυστικών δεσμών δύνανται να απολαύσωσιν εντός της Πατρίδος των και δια της ξένης επιρροής αξιώματα, τιμάς, και το πλέον τύχην, ό εστι χρήματα.
Όσον και αν ελεεινολογή η Κυβέρνησις την απειρίαν των Ελλήνων των από τοιαύτας εισηγήσεις παρασυρομένων δεν ήθελε δώσει την προσοχήν της, αν δεν ήτο καταπεπεισμένη πόσον ολέθρια αποτελέσματα δύναται να φέρη εις την κρίσιμον ταύτην στιγμήν η περί τούτων γνώμη, την οποίαν οι εχθροί της Ελλάδος ήθελον συστήσει και εις τον Κόσμον, και εις τας Ευρωπαϊκάς Κυβερνήσεις.
Αν η Ελλάς εγκατελείφθη από το 1821 έως τον Ιούλιον μήνα του τελευταίου έτους, τούτο προήλθε διότι οι εχθροί της την παρέσταιναν αδιακόπως προς τους Βασιλείς, ως λαόν επαναστατωθέντα και αγωνιζόμενον υπό την διεύθυνσιν και υπό τους σκοπούς Μυστικών Εταιρειών, όθεν επήγασαν αι καταστροφαί της Ισπανίας και Ιταλίας. Εύκολον ήτο αναμφιβόλως να αναιρεθή η σφαλερά αύτη δόξα.
Μ’ όλον τούτο εχρειάσθησαν ολόκληρα επτά έτη βασάνων και δυστυχιών εις αναίρεσίν της. Μόλις ανηρέθη, και ενώ η Ελλάς αρχίζει να λαμβάνη δείγματα ευνοίας και καλοκαγαθίας εκ μέρους των Συμμαχικών Δυνάμεων, οι εχθροί της θέλουν πάλιν την παραστήσει ως υπεξούσιον των Μυστικών Εταιρειών, και εις απόδειξιν τούτου θέλουν φανερώσει, ότι υπό διαφόροις ονόμασιν αι Εταιρείαι αυταί υπάρχουν και πολλαπλασιάζονται μεταξύ των εν τοις πράγμασι και της πολιτικής τάξεως, και της στρατιωτικής δυνάμεως, ίσως και αυτού του στόλου.
Τόσον ουσιώδες θεωρεί τούτο η Κυβέρνησις ώστε μη εγκρίνουσα να δείξη διά τινος δημοσίου και επισήμου πράξεως την ύπαρξιν αυτού του κακού, εκπληροί δια του τύπου της παρούσης εγκυκλίου το χρέος, το οποίον δεν ημπορεί να παραμελήση χωρίς να καθυποβληθεί εις βαρυτάτην ευθύνην.
Τω όντι τοιούτον δημόσιον έγγραφον μεταξύ των Πολιτικών, οι οποίοι επιμένουσι να μην παραχωρώσιν εις την Ελλάδα έντιμον μέλλον, ήθελε χρησιμεύσει ως μέσον του να αποδείξωσιν, ότι οι Βασιλείς δια των ευεργεσιών των υποθάλπουσιν εις την Ελλάδα τον εχθρόν, τον οποίον και αλλαχού, και τας ιδίας των Επικρατείας πολεμώσι.
Η παρατήρησις αύτη, Κύριοι, σας διδάσκει με πόσην φρόνησιν και οξυδέρκειαν απαιτείται η εκπλήρωσις της ακολούθου παραγγελίας της Κυβερνήσεως. Θέλετε κοινοποιήσει δια ζώσης φωνής εις τους υπαλλήλους σας ή τους υπό την οδηγίαν σας αξιωματικούς το περιεχόμενον της παρούσης, και θέλετε τους κάμει να σας φανερώσουν αν ανήκουν εις καμμίαν των Μυστικών Εταιρειών, ή όχι.
Αν είναι το πρώτον, θέλετε τους παρατηρήσει, ότι εάν εις την παρελθούσαν κατάστασιν της αναρχίας, και της αταξίας ήταν ίσως αναγκαίον εις τους πολίτας να ζητήσωσι προσωπικήν ασφάλειαν δια του δεσμού μυστικής τινος Εταιρείας, ο δεσμός ούτος διαλύεται καθ’ ήν στιγμήν ο του νομίμου όρκου και προς την Κυβέρνησιν, και προς τους Νόμους, χορηγεί εις ένα έκαστον και εις όλους, όλας τας απαραιτήτους ασφαλείας.
Από τοιαύτην αρχήν ορμώμενοι ευκόλως θέλετε αποδείξει το ασυμβίβαστον των δύο όρκων, ήγουν του υπηρετείν το Κράτος, και υπηρετείν μυστικήν Εταιρείαν, της οποίας ο σκοπός είναι ως επί το πλείστον άγνωστος εις τους Εταίρους.
Αν λοιπόν οι υπάλληλοί σας ή οι υπό την οδηγίαν σας αξιωματικοί ανήκουσιν είς τινα Εταιρείαν, ανάγκη να παραιτηθώσι, και περί τούτου οφείλεις να μας βεβαιώσεις.
Εξ εναντίας θέλετε τους εξηγήσει τους κινδύνους εις τους οποίους εκτίθενται πλανώμενοι από ολίγους τινάς όλως διόλου εις τα τοιαύτα ενασχολουμένους. Από την κατηγορίαν των Εταιρειών των μη συμβιβαζομένων με τα κατά Νόμους καθεστώτα δεν αποκλείομεν και την προ αιώνων γνωριζομένην υπό τω ονόματι της Αδελφοποιείας, ή Αγάπης.
Παραγγέλλεσθε, Κύριοι, κατ’ επανάληψιν να κάμετε χρήσιν της κοινοποιήσεως ταύτης κατά τον συνετώτερον και ωφελιμώμερον τρόπον. Προθύμως η Κυβέρνησις θέλει δεχθή τας ειδοποιήσεις, όσας εν καιρώ και τόπω θέλετε δυνηθή να την χορηγήσετε.
Εν Πόρω τη 8 Ιουνίου 1828
Ο Κυβερνήτης Ι.Α. Καποδίστριας
++++++++

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!
Ο Καποδίστριας, αναφέρει πως:
-Οι Μασόνοι ΗΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ, ακόμα κι εκείνον που ακολούθησε τις πρώτες Ελληνικές επιτυχίες στην Επανάσταση του 1821!
-ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΑ με τους Ευρωπαίους (σας θυμίζει κάτι;)! Ταυτόχρονα, με αντρίκειο τρόπο και λεβεντιά, ζητάει:
-ΤΗΝ ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΟΣΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣΟΝΟΙ και αρχικά, τις συστάσεις σε αυτούς:
Πως Ο ΟΡΚΟΣ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΣΤΙΣ ΣΤΟΕΣ (Τα ακούνε αυτά ορισμένοι, που παριστάνουν και τους… πατριώτες;;;)!
Πως δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για μυστικότητα, από τη στιγμή που υφίσταται επίσημο Ελληνικό Κράτος. Στην περίπτωση που δεν αποδεχθούν τα παραπάνω, ΖΗΤΑΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥΣ!!!
Κι όμως: ΥΠΗΡΞΕ ΕΛΛΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΙΠΕ ΑΥΤΑ!
Δεν ξέρουμε αν είναι ο μοναδικός:
Η ουσία είναι πως τελικά, το θάρρος του εναντίον των “μυστικών εταιρειών”, μάλλον το πλήρωσε πολύ ακριβά! ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ, που απαντάει και στη μασονική φημολογία, που έχει κατατάξει ΚΑΙ τον Καποδίστρια στους… δικούς της…

Πηγή

Επισμηναγός Παναγιώτης Τσούκας και Αντισμήναρχος Selden R Edner [21 Ιανουαρίου 1949]

Την αυγή της 21ης Ιανουαρίου οι αντάρτες κατέρριψαν στη δυτική πλευρά του Καρπενησίου, πάνω από το νοσοκομείο, αναγνωριστικό αεροπλάνο τύπου North American Aviation T-6G “Harvard”, στο οποίο επέβαιναν ο πιλότος Παναγιώτης Τσούκας και ο Αμερικανός Lt Col Selden R.Edner.
Στις 10 το πρωί κατέλαβαν στα Ρόβια το τελευταίο φυλάκιο που συνέχιζε να αντιστέκεται. Η πόλη βρισκόταν πια στα χέρια τους...

Η μάχη κόπασε και στον ουρανό φάνηκε ένα αναγνωριστικό αεροπλάνο τύπου Harvard. Προσπαθούσε να δει ποια ήταν η κατάσταση στη πόλη, μιας και δεν υπήρχε ασύρματη επαφή με την διοίκηση στη Λαμία.
Με την εμφάνισή του, άρχισε πάλι το τουφεκίδι και το μικρό αεροπλάνο άρχισε να χάνει ύψος, ώσπου αναγκάστηκε να προσγειωθεί στη θέση Άγιος Γεώργιος. Σε αυτό επέβαιναν δύο πιλότοι.

Ο Επισμηναγός Παναγιώτης Η. Τσούκας από το Παλιόκαστρο Τυμφρηστού και ο Αμερικανός Αντισμήναρχος Selden R. Edner. Οι αντάρτες, στο αντίκρισμα του Αμερικανού -ο οποίος ήταν ζωντανός ακόμη- αφηνίασαν και τον σκότωσαν επιτόπου.
Αργότερα και αφού ο ασύρματος του Ε.Σ. έχει αχρηστευθεί, ένα αμερικανικό αναγνωριστικό τύπου Harvard εμφανίζεται στον ουρανό, πάνω από την πόλη. Αρχίζει αμέσως τουφεκίδι και εν τέλει, το αεροπλάνο ξεκινά να χάνει ύψος και να βγάζει καπνό. Τελικά προσγειώνεται αναγκαστικά στην θέση Αγ. Γεώργιος.

Σε αυτό επιβαίνουν οι: Επισμηναγός Παναγιώτης Η. Τσούκας, που είναι ήδη σοβαρά τραυματισμένος και ο Αμερικανός Αντισμήναρχος Selden R Edner, που φέρει λίγους μώλωπες στο πρόσωπο.
Ο Τσούκας προλαβαίνει να πει πως έκανε αναγνωριστική πτήση και είχε χάσει οπτική επαφή με την πόλη του Καρπενησίου, όταν έκανε το δεύτερο γύρο από πάνω της. Μετά ξεψυχά και ενταφιάζεται επί τόπου, ενώ ο Αμερικανός εκτελείται επί τόπου από τον αντάρτη Κ.Μ.
Η Μεραρχία του τον συνέλαβε και τον πέρασε στρατοδικείο μερικές μέρες μετά. Σήμερα η πολιτεία τους έχει στήσει αγάλματα στο κοιμητήριο του Αγ. Γεωργίου.

Αστρονομικές ενδείξεις σε λατρευτικά ειδώλια της Κύπρου

Πώς οι αρχαίοι αγαλματοποιοί σε Ελλάδα και Κύπρο ενσωμάτωναν στα έργα τους αστρονομικές παρατηρήσεις, όπως η πρόβλεψη των εκλείψεων, οι κύκλοι της Σελήνης και η μέτρηση του χρόνου.
Η Λέμπα είναι ένας προϊστορικός οικισμός της Κύπρου, σε απόσταση 4 χλμ. από την Πάφο.
Οι ανασκαφές στο χωριό Λέμπα έφεραν στο φως έναν σημαντικό οικισμό της χαλκολιθικής εποχής (3900-2500 π.Χ.), πέριξ του οποίου βρέθηκαν σταυρόσχημα ειδώλια από γκρίζο πικρόλιθο, καθώς και πολλά αγαλματίδια από τερακότα σπάνιας ομορφιάς.
Όπως και με τα κυκλαδικά ειδώλια, πιστεύεται ότι είχαν θρησκευτική σημασία και συνδέονταν με τη λατρεία της θεάς της γονιμότητας. Όμως η έκπληξη ήταν μεγάλη, όταν διαπιστώθηκε ότι οι γραμμές που φαίνονται σαν διακοσμητικά σχέδια, αποτελούν στην πραγματικότητα αστρονομικές παρατηρήσεις.
Αυτό είναι το πόρισμα μελέτης που δημοσιεύτηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2013, στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού Midnight Science, όπου αναλύονται η “Κυρία της Λέμπα” και πέντε κεραμικά ειδώλια της ύστερης Εποχής του Χαλκού, που χρονολογούνται πριν από 3.300 χρόνια.
Τα ειδώλια αυτά έχουν αστρονομικές ενδείξεις, σαν ένα είδος φορητού σεληνιακού ημερολογίου, κάτι που έχει παρατηρηθεί και σε άλλα μεγαλύτερα αρχαία τεχνουργήματα που έχουν βρεθεί σε άλλους χώρους.
Έλληνες ανακάλυψαν τη γραφή
Η μελέτη των στοιχείων πραγματοποιήθηκε από τον δρα Ντέρεκ Κάνιγχαμ, συγγραφέα του έργου “400.000 χρόνια επιστήμης της Λίθινης Εποχής” (400,000 Years of Stone Age Science By Derek Cunningham).
Ο Κάνιγχαμ πιστεύει ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας ανέπτυξαν τη γραφή από μια αρχαϊκή γεωμετρική μορφή που βασιζόταν στη μελέτη της κίνησης της Σελήνης και του Ήλιου.
Μελετώντας τα ειδώλια της Κύπρου διαπίστωσε ότι τα αγαλματίδια μοιράζονται σχεδόν πανομοιότυπα χαρακτηριστικά και ότι οι γωνίες των γραμμών αντιστοιχούν ακριβώς σε αστρονομικά φαινόμενα, όπως η πρόβλεψη των εκλείψεων, οι κύκλοι της Σελήνης και η μέτρηση του χρόνου.

Η “Κυρία της Λέμπα”, Κύπρος. Ειδώλιο της χαλκολιθικής εποχής από γκρίζο πικρόλιθο. Οι γραμμές του σώματος ευθυγραμμίζονται με τις σταθερές αστρονομικές τιμές του σεληνιακού κύκλου.
Η πιο σημαντική από αυτές τις αστρονομικές τιμές είναι ο αστρικός μήνας, δηλαδή ο χρόνος των 27,3 ημερών που χρειάζεται η Σελήνη για να περιστραφεί γύρω από τον άξονά της. Ο χρόνος αυτός εμφανίζεται στα πρώιμα αστρονομικά κείμενα σαν γωνία είτε 13,66 είτε 27,32 μοιρών, δηλαδή οι αξίες του μισού και του ολόκληρου μήνα.
Μετά τη διαπίστωση της αξίας του αστρικού μήνα, ήταν θέμα χρόνου για τους αρχαίους αστρονόμους να υπολογίσουν ότι η Γη κινείται περίπου 1 μοίρα ανά ημέρα γύρω από τον Ήλιο και, με πιο προσεκτικές παρατηρήσεις, να συμπεράνουν ότι οι σεληνιακές εκλείψεις συμβαίνουν κάθε 6,511 Δρακόντειους μήνες, ένα χρονικό διάστημα που ισοδυναμεί με 6 συνοδικούς μήνες.
Άλλες σημαντικές παράμετροι για την πρόβλεψη των εκλείψεων είναι η γωνία των 5,1 μοιρών της κλίσης της τροχιάς της Σελήνης, καθώς και ο σεληνιακός κύκλος των 9,3/18,6 ετών, γνωστός ως “Μετωνικός κύκλος”.
Τέλος, η τιμή των 11 μοιρών που βρέθηκε σε πολλά αντικείμενα της πρώιμης Λίθινης Εποχής, και αντιστοιχεί στη διαφορά των 11 ημερών μεταξύ σεληνιακού και ηλιακού έτους.

Αυτά τα κερασφόρα γυναικεία αγαλματίδια της 2ης χιλιετίας π.Χ. έχουν ύψους 15,6 εκ. και αποτελούν ένα είδος ανάγλυφου ημερολογίου. Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης.
Ο δρακοντικός κύκλος της Σελήνης
Λεπτότατες παρατηρήσεις οδήγησαν τους αρχαίους αστρονόμους στην ανακάλυψη της Δρακοντικής περιφοράς της Σελήνης. Πρόκειται για τη μέση τιμή του χρονικού διαστήματος μεταξύ δύο διαδοχικών διαβάσεων της Σελήνης διά του ανιόντος δεσμού (Βόρειος Δεσμός ή Κεφαλή του Δράκοντα), δηλαδή του ενός από τα δύο σημεία στα οποία η τροχιά της Σελήνης τέμνει την εκλειπτική.
Ο χρόνος αυτός είναι 27 μέρες, 5 ώρες, 5 πρώτα λεπτά και 35 δεύτερα, ενώ η αστρική περιφορά της Σελήνης είναι 27 μέρες, 7 ώρες, 43 πρώτα λεπτά και 11,5 δεύτερα και η συνοδική 29 μέρες, 12 ώρες, 14 πρώτα λεπτά και 3 δεύτερα.
Η Δρακοντική περιφορά της Σελήνης πήρε το όνομά της από τον αστερισμό του Δράκοντα, στον οποίο βρίσκεται ο πόλος της εκλειπτικής, πάνω στην οποία βρίσκονται οι δεσμοί που ορίζουν την περιφορά της.
Ο δρ. Κάνιγχαμ υπέθεσε ότι αυτές οι τιμές θα μπορούσαν να βρίσκονται υπό τη μορφή ενός γωνιακού πίνακα, λαξευμένου με τη μορφή αγάλματος και ειδωλίου, παρατεταγμένες είτε πάνω είτε κάτω από τη μέση (όπου η μέση αντιπροσωπεύει τον ορίζοντα) και προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά του κάθετου άξονα.
Για να δοκιμάσει τη θεωρία του, άρχισε να περιστρέφει τα ειδώλια έως ότου η γραμμή του αριστερού ποδιού κάθε αγαλματιδίου να ευθυγραμμίζεται με 27,3 μοίρες – την τιμή δηλαδή της γωνίας που αντιπροσωπεύει τον αστρικό μήνα. Στη συνέχεια, άρχισε να αναλύει τις υπόλοιπες γραμμές για να καθορίσει τον προσανατολισμό τους.
Διαπίστωσε ότι όλα τα αγαλματίδια έδειχναν ευθυγραμμίσεις προς αστρονομικά φαινόμενα, όπως ο αστρικός μήνας, η κλίση της τροχιάς της Σελήνης σε σχέση με την εκλειπτική, το μισό του σεληνιακού κύκλου και τη διαφορά μεταξύ ηλιακού και σεληνιακού έτους.
Τα ευρήματα αποκαλύπτουν, αν μη τι άλλο, ότι υπάρχουν πολλά ακόμη που δεν γνωρίζουμε για τους αρχαίους προγόνους μας.

Κεραμικά γυναικεία αγαλματίδια από την Κύπρο, ύψους 15,5 εκ. με τους κύκλους της Σελήνης. 1450-1200 π.Χ. Μουσείο Μπέρμιγχαμ.

Κεραμικά γυναικεία αγαλματίδια από την Κύπρο, ύψους 13,2 εκ. με αστρονομικές ενδείξεις. 1450-1200 π.Χ. Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης.

youmagazine